gereve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

gereve /ɣə'rè:ve/

  1. (euvergenkelik) van deens zeen veur emes
    Dae kas kan uch good gereve.
Aafbraeking
  • ge-re-ve
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 135.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif gereef gereefs gereef gereve gereven gereef gereve gereven gerevendj
IPA /ɣə'rè:f/ /ɣə'rè:v/ /ɣə'rè:fs/ /ɣə'rè:vz/ /ɣə'rè:f/ /ɣə'rè:v/ /ɣə'rè:ve/ /ɣə'rè:ven/ /ɣə'rè:f/ /ɣə'rè:v/ /ɣə'rè:ve/ /ɣə'rè:ven/ /ɣə'rè:veɲɟ/
vergangen tied sjrif gereefdje gereefdjen gereefdjes gereefdje gereefdjen gereefdje gereefdjen gereefdje gereefdjen gereefdje gereefdjen gereef
IPA /ɣə'rè:vɟe/ /ɣə'rè:vɟen/ /ɣə'rè:vɟes/ /ɣə'rè:vɟez/ /ɣə'rè:vɟe/ /ɣə'rè:vɟen/ /ɣə'rè:vɟe/ /ɣə'rè:vɟen/ /ɣə'rè:vɟe/ /ɣə'rè:vɟen/ /ɣə'rè:vɟe/ /ɣə'rè:vɟen/ /ɣə'rè:f/ /ɣə'rè:v/
gebi-jjendje wies sjrif gereef! gereve-v'r gereeftj!
gereef!
IPA /ɣə'rè:f/ /ɣə'rè:v/ /ɣə'rè:vever/ /ɣə'rè:fc/
/ɣə'rè:f/
/ɣə'rè:vɟ/
/ɣə'rè:v/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif gereve gereven gereef ó gereve gereven gereventaere gereventaeren gereve gereven
IPA /ɣə'rè:ve/ /ɣə'rè:ven/ /ɣə'rè:f/ /ɣə'rè:v/ /ɣə'rè:ve/ /ɣə'rè:ven/ /ɣə'rè:ven̥'tɛ̀:re/ /ɣə'rè:ven̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'rè:ve/ /ɣə'rè:ven/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gereve ó /ɣə'rè:ve/

  1. (gerundium) gerundium II van gereve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ge-re-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gereve gereven
IPA /ɣə'rè:ve/ /ɣə'rè:ven/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif gereve gereven
IPA /ɣə'rè:ve/ /ɣə'rè:ven/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gereve /ɣə'rè:ve/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van gereve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van gereve
  3. (neet-lemma) participium van gereve
Aafbraeking
  • ge-re-ve