Naar inhoud springen

hèlgekrans

Van Wiktionary

d'n Hèlge Fransciscus mit 'nen hèlgekrans ómme kop haer

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hèlgekrans m /hé̞lʝekr̥án̥s/

  1. (kirk) 'n straolendj, meis golje, sjief, 'ne rink of krans van straolen óm of euvere kop van 'nen hèlge (meis op godsdeenstelike plaetjes)
Aafbraeking
  • hèl-ge-krans
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hèlgekrans hèlgekrens
IPA /hé̞lʝekr̥án̥s/ /hé̞lʝekr̥ánz/ /hé̞lʝekr̥æ̀n̥s/ /hé̞lʝekr̥æ̀nz/
dim. sjrif hèlgekrenske hèlgekrensken hèlgekrenskes
IPA /hé̞lʝekr̥æ̀n̥skʲe/ /hé̞lʝekr̥æ̀n̥skʲen/ /hé̞lʝekr̥æ̀n̥skʲes/ /hé̞lʝekr̥æ̀n̥skʲez/
dat. sjrif hèlgekrans hèlgekrens
IPA /hé̞lʝekr̥án̥s/ /hé̞lʝekr̥ánz/ /hé̞lʝekr̥æ̀n̥s/ /hé̞lʝekr̥æ̀nz/

In anger spraoke

[bewirk]