glorie

'n aafbeelding van Sinte-Trees mit glorie

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

glorie v /ɣló:ri/

1. (kirk) 'n groeate, sjienendje sjoeanheid die doorkump oet heiligheid

Aafbraeking

• glo-rie

Aafleijinge

• glorieus

Verwantje wäörd

• heilig, hèlgekrans, ieër

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	glorie		glorieje	gloriejen
	IPA	/ɣló:ri/		/ɣló:ri̽je/	/ɣló:ri̽jen/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

• Frans: gloire v
• Grieks (nuuj): αίγλη^(el:) v
• Ingels: glory
• Nederlandjs: glorie g
• Pruus: Glorie v
• Sjinees: 榮^(zh:)
• Spaans: gloria v
• Zweeds: gloria g