hork

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hork m /hɒ́r̥k/

  1. emes dae hieël lómp is kwa gedraag
Aafbraeking
  • hork
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Kómaaf
  • Oet 't Begoons: hork "kater"
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 164.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hork horke horken
IPA /hɒ́r̥k/ /hɒ́rg/ /hɒ́r̥kə/ /hɒ́r̥kən/
dim. sjrif hörkske hörksken hörkskes
IPA /hœ́r̥kskə/ /hœ́r̥kskən/ /hœ́r̥kskəs/ /hœ́r̥kskəz/
dat. sjrif hork horke horken
IPA /hɒ́r̥k/ /hɒ́rg/ /hɒ́r̥kə/ /hɒ́r̥kən/

In anger spraoke[bewirk]