jóng

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

jóng m (Nederlands: jongen, vrijer, verloofde, jonkman)

Sinneniem
Verbuging

jónges, jungske


e deil jónges [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

jóng m /jʊ̀ŋ/

  1. 'ne manskaerel dae nanneet volwassen is
  2. (synoniem) anger waord veur zoon
    Sjik mich meh dienen aadste jóng; dae wètj waal wiets te det make mós.
  3. (synoniem) anger waord veur knech (emes in deens van 'ne boer)
    Det duit 'nen hieër neet zelf; det is werk veure jóng.
  4. (synoniem) anger waord veur vriejer
    Wie haet det maedje zoea flot 'ne jóng anen haok geslage?
Aafbraeking
  • jóng
Synoniem
Antoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 174.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif jóng jónges
IPA /jʊ̀ŋ/ /jʊ́ŋəs/ /jʊ́ŋəz/
dim. sjrif jungske jungsken jungskes
IPA /jø̀ŋ̊skʲe/ /jø̀ŋ̊skʲen/ /jø̀ŋ̊skʲes/ /jø̀ŋ̊skʲez/
dat. sjrif jóng jónges
IPA /jʊ̀ŋ/ /jʊ́ŋəs/ /jʊ́ŋəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: jóng


Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

de Jóng /jʊ̀ŋ/

  1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (de Jong)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Jóng" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Jóng
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 31.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Jóng
IPA /jʊ̀ŋ/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Jóng
IPA /jʊ̀ŋ/



Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

jóng /jʊ̀ŋ/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van jónk
  2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van jónk
Aafbraeking
  • jóng

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

jóng /jʊ̀ŋ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van jónge
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van jónge
Aafbraeking
  • jóng