jóng
Uiterlijk
Algemein Gesjreve Limburgs
[bewirk]Zelfsjtendig naamwaord
[bewirk]jóng m (Nederlands: jongen, vrijer, verloofde, jonkman)
- Sinneniem
- Verbuging
jónges, jungske
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]jóng m /jʊ̀ŋ/
- 'ne manskaerel dae nanneet volwassen is
- (synoniem) anger waord veur zoon
- Sjik mich meh dienen aadste jóng; dae wètj waal wiets te det make mós.
- (synoniem) anger waord veur knech (emes in deens van 'ne boer)
- Det duit 'nen hieër neet zelf; det is werk veure jóng.
- (synoniem) anger waord veur vriejer
- Wie haet det maedje zoea flot 'ne jóng anen haok geslage?
- Aafbraeking
- jóng
- Synoniem
- [1] knaap
- Antoniem
- [1] maedje (kwa geslach), manskaerel (kwa laeftied)
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 174.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | jóng | jónges | ||
IPA | /jʊ̀ŋ/ | /jʊ́ŋəs/ | /jʊ́ŋəz/ | ||
dim. | sjrif | jungske | jungsken | jungskes | |
IPA | /jø̀ŋ̊skʲe/ | /jø̀ŋ̊skʲen/ | /jø̀ŋ̊skʲes/ | /jø̀ŋ̊skʲez/ | |
dat. | sjrif | jóng | jónges | ||
IPA | /jʊ̀ŋ/ | /jʊ́ŋəs/ | /jʊ́ŋəz/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: jóng
|
Eigenaam
[bewirk]Lemma
[bewirk]de Jóng /jʊ̀ŋ/
- (femieljenaam) 'ne femieljenaam (de Jong)
- Raod
Wie alle eigename sjrieve v'r "Jóng" mit 'n houflètter.
- Aafbraeking
- Jóng
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 31.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | Jóng | — | ||
IPA | /jʊ̀ŋ/ | — | |||
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | Jóng | — | ||
IPA | /jʊ̀ŋ/ | — |
Bieveugelik naamwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]jóng /jʊ̀ŋ/
- (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van jónk
- (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van jónk
- Aafbraeking
- jóng
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]jóng /jʊ̀ŋ/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van jónge
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van jónge
- Aafbraeking
- jóng