Naar inhoud springen

köster

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

köster m (Nederlands: koster)

Verbuging

kösters, kösterke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

köster m /kœstər/

  1. (kirk) 'ne kirkelike bedeendje dae ónger angere zorg druueg veur 't kirkgeboew en 't verloup vanne deenste
Aafbraeking
  • kös-ter
Aafleijinge
Zagswies
  • "Waat noe gezónge?" zag de köster; doe stóng de kirk in brandj: 'n wiets op Waat noe gezónge? (De köster waas ouch ummer d'n organis enne veurzenger mit kirkdeenste.)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 205.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif köster kösters
IPA /kœstər/ /kœstər̥s//kœstərz/
dim. sjrif kösterkekösterken kösterkes
IPA /kœstə̽r̥kə//kœstə̽r̥kən/ /kœstə̽r̥kəs//kœstə̽r̥kəz/
dat. sjrif köster kösters
IPA /kœstər/ /kœstər̥s//kœstərz/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk