köster

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

köster m /kœstər/

1. (kirk) 'ne kirkelike bedeendje dae ónger angere zorg druueg veur 't kirkgeboew en 't verloup vanne deenste

Aafbraeking

• kös-ter

Aafleijinge

• kösterslandj, Kösterslandj

Zagswies

• "Waat noe gezónge?" zag de köster; doe stóng de kirk in brandj: 'n wiets op Waat noe gezónge? (De köster waas ouch ummer d'n organis enne veurzenger mit kirkdeenste.)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 205.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	köster		kösters
	IPA	/kœstər/		/kœstər̥s/	/kœstərz/
dim.	sjrif	kösterke	kösterken	kösterkes
	IPA	/kœstə̽r̥kə/	/kœstə̽r̥kən/	/kœstə̽r̥kəs/	/kœstə̽r̥kəz/
dat.	sjrif	köster		kösters
	IPA	/kœstər/		/kœstər̥s/	/kœstərz/

In anger spraoke

• Frans: sacristain m
• Ingels: sexton
• Nederlandjs: koster m
• Pruus: Küster m
• Spaans: sacristán m
• Zweeds: klockare g, kyrkvärd g