kavele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kavele /ká:və̽lə/

  1. ómstebeurt ane paol staon veur bölkes aaf te sjete bie e sjöttersfieës
    Bie 't kavele maak m'n oet waem wintj bie d'n Aje Limbörger.
Aafbraeking
  • ka-ve-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 180.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kavel kavels kaveltj kavele kavelen kaveltj kavele kavelen kavelendj
IPA /ká:vəl/ /ká:vəl̥s/ /ká:vəlz/ /ká:vəʎ̥c/ /ká:vəʎɟ/ /ká:və̽lə/ /ká:və̽lən/ /ká:vəʎ̥c/ /ká:vəʎɟ/ /ká:və̽lə/ /ká:və̽lən/ /ká:və̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif kaveldje kaveldjen kaveldjes kaveldje kaveldjen kaveldje kaveldjen kaveldje kaveldjen kaveldje kaveldjen gekaveldj
IPA /ká:vəʎɟə/ /ká:vəʎɟən/ /ká:vəʎɟəs/ /ká:vəʎɟəz/ /ká:vəʎɟə/ /ká:vəʎɟən/ /ká:vəʎɟə/ /ká:vəʎɟən/ /ká:vəʎɟə/ /ká:vəʎɟən/ /ká:vəʎɟə/ /ká:vəʎɟən/ /ɣə'ká:vəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kavel! kavele-v'r kaveltj!
IPA /ká:vəl/ /ká:və̽ləvər/ /ká:vəʎ̥c/ /ká:vəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kavele kavelen gekavel ó kavele kavelen kavelentaere kavelentaeren gekavele gekavelen
IPA /ká:və̽lə/ /ká:və̽lən/ /ɣə'ká:vəl/ /ká:və̽lə/ /ká:və̽lən/ /ká:və̽lən̥'tɛ̀:re/ /ká:və̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ká:və̽lə/ /ɣə'ká:və̽lən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kavele ó /ká:və̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van kavele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ka-ve-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kavele kavelen
IPA /ká:və̽lə/ /ká:və̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kavele kavelen
IPA /ká:və̽lə/ /ká:və̽lən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kavele /ká:və̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kavele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kavele
Aafbraeking
  • ka-ve-le