Naar inhoud springen

keigele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

keigele /kʲɛ́i̯ʝe̽le/

  1. (óneuvergenkelik) 't speel keigele ([↓]) doon
Aafbraeking
  • kei-ge-le
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif keigel keigels keigeltj keigele keigelen keigeltj keigele keigelen keigelendj
IPA /kʲɛ́i̯ʝel/ /kʲɛ́i̯ʝel̥s/ /kʲɛ́i̯ʝelz/ /kʲɛ́i̯ʝeʎ̥c/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟ/ /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/ /kʲɛ́i̯ʝeʎ̥c/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟ/ /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/ /kʲɛ́i̯ʝe̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif keigeldje keigeldjen keigeldjes keigeldje keigeldjen keigeldje keigeldjen keigeldje keigeldjen keigeldje keigeldjen gekeigeldj
IPA /kʲɛ́i̯ʝeʎɟe/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟen/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟes/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟez/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟe/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟen/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟe/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟen/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟe/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟen/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟe/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟen/ /ɣə'kʲɛ́i̯ʝeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif keigel! keigele-v'r keigeltj!
IPA /kʲɛ́i̯ʝel/ /kʲɛ́i̯ʝe̽lever/ /kʲɛ́i̯ʝeʎ̥c/ /kʲɛ́i̯ʝeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif keigele keigelen gekeigel ó keigele keigelen keigelentaere keigelentaeren gekeigele gekeigelen
IPA /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/ /ɣə'kʲɛ́i̯ʝel/ /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len̥'tɛ̀:re/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /ɣə'kʲɛ́i̯ʝe̽len/
keigele

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

keigele ó /kʲɛ́i̯ʝe̽le/

  1. (sport) e speel wobie me perbeert mit 'ne bal neuge keigelen óm te goeaje
  2. (gerundium) gerundium II van keigele (Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.)
Aafbraeking
  • kei-ge-le
Variaasje
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keigele keigelen
IPA /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif keigele keigelen
IPA /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keigele /kʲɛ́i̯ʝe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keigele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keigele
Aafbraeking
  • kei-ge-le

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keigele /kʲɛ́i̯ʝe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van keigel
Aafbraeking
  • kei-ge-le