kerakter
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]kerakter ó /kə'raktər/
- 't gehieël van aangebaoren en biegebrachten eigesjappe van 'ne miens, veural op 't gebied van emes zie doon en geiselik gestèl
- (euverdrechtelik) 'n kinmirkendje rol in e sjawspeel, gegrundj op zeker keraktertrèkke
- (euverdrechtelik) emes mit e kinmirkendj [1]
- Dae Witte van Roeme waas mich e kerakter; dao waas mer eine wie dae.
- (synoniem) anger waord veur sjrifteiken
- Aafbraeking
- ke-rak-ter
- Variaasje
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- e kerakter zeen: 'n oetgespraoke, eigezinnig kerakter höbbe
- gei kerakter höbbe: taenge nieks bestenjig zeen (gezag euver 't geiselik gestèl van luuj)
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 183.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kerakter | kerakters | ||
IPA | /kə'raktər/ | /kə'raktər̥s/ | /kə'raktərz/ | ||
dim. | sjrif | kerekterke | kerekterken | kerekterkes | |
IPA | /kə'rækte̽r̥kʲe/ | /kə'rækte̽r̥kʲen/ | /kə'rækte̽r̥kʲes/ | /kə'rækte̽r̥kʲez/ | |
dat. | sjrif | kerakter | kerakters | ||
IPA | /kə'raktər/ | /kə'raktər̥s/ | /kə'raktərz/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]