Naar inhoud springen

kerakter

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kerakter ó /kə'raktər/

  1. 't gehieël van aangebaoren en biegebrachten eigesjappe van 'ne miens, veural op 't gebied van emes zie doon en geiselik gestèl
  2. (euverdrechtelik) 'n kinmirkendje rol in e sjawspeel, gegrundj op zeker keraktertrèkke
  3. (euverdrechtelik) emes mit e kinmirkendj [1]
    Dae Witte van Roeme waas mich e kerakter; dao waas mer eine wie dae.
  4. (synoniem) anger waord veur sjrifteiken
Aafbraeking
  • ke-rak-ter
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • e kerakter zeen: 'n oetgespraoke, eigezinnig kerakter höbbe
  • gei kerakter höbbe: taenge nieks bestenjig zeen (gezag euver 't geiselik gestèl van luuj)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 183.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kerakter kerakters
IPA /kə'raktər/ /kə'raktər̥s/ /kə'raktərz/
dim. sjrif kerekterke kerekterken kerekterkes
IPA /kə'rækte̽r̥kʲe/ /kə'rækte̽r̥kʲen/ /kə'rækte̽r̥kʲes/ /kə'rækte̽r̥kʲez/
dat. sjrif kerakter kerakters
IPA /kə'raktər/ /kə'raktər̥s/ /kə'raktərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]