aard

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

aard m (Nederlands: aard, wijze)

Verbuging

—, aerdje


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aard m /á:rd/

  1. (synoniem) anger waord veur meneer en wies
  2. (synoniem) anger waord veur plezeer (e good geveul)
  3. (synoniem) anger waord veur zin (e verlange get te doon)
Aafbraeking
  • aard
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • gènnen aard höbbe:
    1. sónger lös zeen, sónger innerzjie zeen, nörges zin veur höbbe (Nederlandjs: lusteloos zijn)
    2. zich neet tegooj veule
  • oppen aard wie ...: óngevieër zoea wie ...
    1. Die höbbe d'n haof ingedeildj oppen aard wie dem van ós.
  • örges aard aan höbbe: örges plezeer in höbbe, get sjoean vinje
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 59.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aard
IPA /á:rd/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aard
IPA /á:rd/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: aard


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aard g /a:rt/

  1. aard