kiendje
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
kiendje ó /kʲìɲ̊ce/
- e klei kindj, e nuujgebaore kindj
- (euverdrechtelik) e kindj det zich kinjerechtiger gedruueg es kinjer vanne zelvendje laeftied
- (euverdrechtelik) emes dae geleef is en 'n veurkeursbehanjeling krieg
- Aafbraeking
- kiend-je
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- e kindj/kiendje kriege (Nederlandjs: bevallen (van een kind))
- e kiendje laoten eweghaole: 'n vröchaafbraeking laoten oetveure, 'n zwangersjap espres aafbraeke veure gebaorte
- e (nuuj) kiendje bestèldj höbbe: in e peziesie zeen, in verwachting zeen (gezag taenge kinjer)
- e nuuj kiendje höbbe: e nuujgebaore kindj höbbe
- örges e kiendje van kriege: get hieël vervaelendj vinje
- 't kiendje van emes zeen: 'n veurkeursbehanjeling van emes kriege
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | kiendje | kiendjen | kiendjes | |
| IPA | /kʲìɲ̊ce/ | /kʲìɲ̊cen/ | /kʲìɲ̊ces/ | /kʲìɲ̊cez/ | |
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | kiendje | kiendjen | kiendjes | |
| IPA | /kʲìɲ̊ce/ | /kʲìɲ̊cen/ | /kʲìɲ̊ces/ | /kʲìɲ̊cez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
[e kiendje laoten eweghaole]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: abbortere
- Ingels: abort
- Nederlandjs: aborteren
- Pruus: abortieren
- Zweeds: abortera(sv:)
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
kiendje /kʲìɲɟe/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van kienne
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van kienne
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van kienne
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van kienne
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van kienne
- Aafbraeking
- kien-dje
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
kiendje /kʲìɲ̊ce/
- (neet-lemma) vorm innen diminutief van kindj
- Aafbraeking
- kiend-je