Naar inhoud springen

kinnis

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kinnis m /kʲɪ́nɪs/

  1. emes daen me kintj
  2. get det m'n euver e zeker óngerwerp wètj
  3. (euverdrechtelik) 't gehieël aan feiten en euverleveringen euver e zeker óngerwerp det zich mittertied opgehuip haet door óngerrich en ervaring
Raod

Beteikenis [2] is nuuj naeven 't ajer waord "weet".

Lèt op! Bakkes sjrief kinnes.

Aafbraeking
  • kin-nis
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • (emes) oete kinnis wasse: zoea hel grujje (van kinjer en jóngere) det trögkkinne lestig is
    Die men van dich zeen mich ram oete kinnis gewasse!
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 188.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kinnis kinnisse kinnissen
IPA /kʲɪ́nɪs/ /kʲɪ́nɪz/ /kʲɪ́nɪ̽se/ /kʲɪ́nɪ̽sen/
dim. sjrif kinniske kinnisken kinniskes
IPA /kʲɪ́nɪ̽skʲe/ /kʲɪ́nɪ̽skʲen/ /kʲɪ́nɪ̽skʲes/ /kʲɪ́nɪ̽skʲez/
dat. sjrif kinnis kinnisse kinnissen
IPA /kʲɪ́nɪs/ /kʲɪ́nɪz/ /kʲɪ́nɪ̽se/ /kʲɪ́nɪ̽sen/
Raod

Bakkes sjrief 't mieëvaad es kinnese en guuef gènnen diminutief op.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

[3]