kinnis
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]kinnis m /kʲɪ́nɪs/
- emes daen me kintj
- get det m'n euver e zeker óngerwerp wètj
- (euverdrechtelik) 't gehieël aan feiten en euverleveringen euver e zeker óngerwerp det zich mittertied opgehuip haet door óngerrich en ervaring
- Raod
Beteikenis [2] is nuuj naeven 't ajer waord "weet".
Lèt op! Bakkes sjrief kinnes.
- Aafbraeking
- kin-nis
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- (emes) oete kinnis wasse: zoea hel grujje (van kinjer en jóngere) det trögkkinne lestig is
- Die men van dich zeen mich ram oete kinnis gewasse!
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 188.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kinnis | kinnisse | kinnissen | |
IPA | /kʲɪ́nɪs/ | /kʲɪ́nɪz/ | /kʲɪ́nɪ̽se/ | /kʲɪ́nɪ̽sen/ | |
dim. | sjrif | kinniske | kinnisken | kinniskes | |
IPA | /kʲɪ́nɪ̽skʲe/ | /kʲɪ́nɪ̽skʲen/ | /kʲɪ́nɪ̽skʲes/ | /kʲɪ́nɪ̽skʲez/ | |
dat. | sjrif | kinnis | kinnisse | kinnissen | |
IPA | /kʲɪ́nɪs/ | /kʲɪ́nɪz/ | /kʲɪ́nɪ̽se/ | /kʲɪ́nɪ̽sen/ |
- Raod
Bakkes sjrief 't mieëvaad es kinnese en guuef gènnen diminutief op.
In anger spraoke
[bewirk][1]
|
[2]
|
[3]
- Fins: perimätieto(fi:)
- Ingels: lore(en:)
- Nederlandjs: overlevering g