weet

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

weet m /wé:t/

  1. get det me wètj
Aafbraeking
  • weet
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 't Volgendj riem besteit:
    "'t Is mer 'ne weet!" zag de tant,
    doe bloos zie de kaes oet mit häör echelste.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif weet wete weten
IPA /wé:t/ /wé:d/ /wé:te/ /wé:ten/
dim. sjrif weetje weetjen weetjes
IPA /wé:ce/ /wé:cen/ /wé:ces/ /wé:cez/
dat. sjrif weet wete weten
IPA /wé:t/ /wé:d/ /wé:te/ /wé:ten/

In anger spraoke[bewirk]

Persuuenlik veurnaamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

weet /wé:t/

  1. (nominatief, twieëdje persoean, mieëvaad) (ajerwèts) verwies nao 'n groep van twieë luuj mitte spraeker zelf inbegrepe
Aafbraeking
  • weet
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Weet kome je dao mit twieë veur det paerd in te haole, meh dae Mieëf braak door 't roof haer en laag toe inne ziep.

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

weet /wé:t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van wiete
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van wiete
Aafbraeking
  • weet
Variaasje