wèt

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wèt v /we̞t/

1. 'ne regel dae opgestèldj is dore euverheid
2. 'ne vaste, op waarnumming gegrundje regel womit m'n inne weitesjap e versjiensel kan oetligke
3. (kirk) de laevesregels en veursjrifter vanne kirk

Aafbraeking

• wèt

Net get anges gesjreve

• wètj, wit, witj

Aafleijinge

• ajerwèts, wèttelik, wèttig
• wètbook, wètgaevendj, wèthajer, wètmieësig, wètsveurstèl
• abortuswèt, gemèndjewèt, gróndjwèt

Zagswies

• emes de wèt stèlle: emes gein vrieheid van hanjele toestaon
• emes de wèt veurlaeze/veurligke: emes gein vrieheid van hanjele toestaon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wèt		wètte	wètten
	IPA	/we̞t/	/we̞d/	/we̞te/	/we̞ten/
dim.	sjrif	wètje	wètjen	wètjes
	IPA	/we̞ce/	/we̞cen/	/we̞ces/	/we̞cez/

In anger spraoke

[1]

Frans: loi v Ieslandjs: lög v Ingels: law Japans: 定め(ja:) Nederlandjs: wet g Pruus: Gesetz ó

Russisch: закон(ru:) m Sjinees: 憲(zh:), 法(zh:) Spaans: ley v Tagalog: batas(tl:) Zweeds: lag g

Wirkwaord

Neet-lemma

wèt /we̞t/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van wete

Aafbraeking

• wèt

Variaasje

• weit, wei