Naar inhoud springen

klapper

Van Wiktionary

'ne klapper

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klapper m /kl̥apər/

  1. e sterk ómhölsel van kertón of plestiek bestäöndje oet twieë plate die me toe kan klappe, gemèndj veur pepiere werk in te staeke
    Wo höbs se de klapper mitte jaoropgaaf ligke?
Aafbraeking
  • klap-per
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klapper klappers
IPA /kl̥apər/ /kl̥apər̥s/ /kl̥apərz/
dim. sjrif klepperke klepperken klepperkes
IPA /kl̥æpe̽r̥kʲe/ /kl̥æpe̽r̥kʲen/ /kl̥æpe̽r̥kʲes/ /kl̥æpe̽r̥kʲez/
dat. sjrif klapper klappers
IPA /kl̥apər/ /kl̥apər̥s/ /kl̥apərz/

In anger spraoke

[bewirk]