klem

Van Wiktionary

'n klem [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

klem v /kl̥æ̀m/

  1. e veurwerp, meis bestäöndje oet twieë tangvörmige tenj, womit me get kan vaszitte, vangen of sameduje
  2. (synoniem) anger waord veur naodrök
  3. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur tetanus
    Det huuers te noe gelökkig nimmieë det kinjer ane klem sterve.
Aafbraeking
  • klem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 191.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klem klemme klemmen
IPA /kl̥æ̀m/ /kl̥ǽme/ /kl̥ǽmen/
dim. sjrif klemke klemken klemkes
IPA /kl̥æ̀m̥kʲe/ /kl̥æ̀m̥kʲen/ /kl̥æ̀m̥kʲes/ /kl̥æ̀m̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

klem /kl̥æ̀m/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klemme
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klemme
Aafbraeking
  • klem