Naar inhoud springen

klemme

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

klemme (Nederlands: klemmen)

Verveuging

klemp, klemde, geklemp


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klemme /kl̥ǽme/

  1. (euvergenkelik) get örges strang taengenaan duje mit 'n klemme en det zoea vashajen of vaszitte
  2. (óneuvergenkelik) lestig aop en toe gaon (wie van 'n deur of 'ne raam)
Aafbraeking
  • klem-me
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif klem klems klemp klemme klemmen klemtj
klemp
klemme klemmen klemmendj
IPA /kl̥æ̀m/ /kl̥æ̀m̥s/ /kl̥æ̀mz/ /kl̥æ̀m̥p/ /kl̥æ̀mb/ /kl̥ǽme/ /kl̥ǽmen/ /kl̥æ̀m̥c/
/kl̥æ̀m̥p/
/kl̥æ̀mɟ/
/kl̥æ̀mb/
/kl̥ǽme/ /kl̥ǽmen/ /kl̥ǽmeɲɟ/
vergangen tied sjrif klemdje klemdjen klemdjes klemdje klemdjen klemdje klemdjen klemdje klemdjen klemdje klemdjen geklemb
geklemp
IPA /kl̥æ̀mɟe/ /kl̥æ̀mɟen/ /kl̥æ̀mɟes/ /kl̥æ̀mɟez/ /kl̥æ̀mɟe/ /kl̥æ̀mɟen/ /kl̥æ̀mɟe/ /kl̥æ̀mɟen/ /kl̥æ̀mɟe/ /kl̥æ̀mɟen/ /kl̥æ̀mɟe/ /kl̥æ̀mɟen/ /ɣə'kl̥æ̀mb/
gebi-jjendje wies sjrif klem! klemme-v'r klemtj!
IPA /kl̥æ̀m/ /kl̥ǽmever/ /kl̥æ̀m̥c/ /kl̥æ̀mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif klemme klemmen geklem ó klemme klemmen klemmentaere klemmentaeren geklemme geklemmen
IPA /kl̥ǽme/ /kl̥ǽmen/ /ɣə'kl̥æ̀m/ /kl̥ǽme/ /kl̥ǽmen/ /kl̥ǽmen̥'tɛ̀:re/ /kl̥ǽmen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kl̥ǽme/ /ɣə'kl̥ǽmen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klemme ó /kl̥ǽme/

  1. (gerundium) gerundium II van klemme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • klem-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klemmeklemmen
IPA /kl̥ǽme//kl̥ǽmen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif klemmeklemmen
IPA /kl̥ǽme//kl̥ǽmen/

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klemme /kl̥ǽme/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van klemme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van klemme
Aafbraeking
  • klem-me

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klemme /kl̥ǽme/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van klem
Aafbraeking
  • klem-me