tang

Van Wiktionary

'n tang [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tang v /tàŋ/

  1. (gesjieër) e gereidsjap bestäöndje oet twieë deile, wovan de bèdskantjen op ei puntj aanein vaszitten en die zoea gedrejdj kónne waere det me dinger kan vashajen of door kan knippe
  2. (euverdrechtelik) e versjrikkelik vrouwmis det me neet kan oetstaon
  3. (ajerwèts) de verhajing vannen taengeneuverstäöndje kantj van 'ne rechheukigen driehook t'n opzich vanne aangrenzendje kantj
Aafbraeking
  • tang
Synonieme
Aafleijing
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes nag mit gèn tang vaspakke: emes hieël vies vinje
  • staon wie 'n tang op e verke: gans misstaon
    Die bóks steit dich wie 'n tang op e verke.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tang tange tangen
IPA /tàŋ/ /táŋə/ /táŋən/
dim. sjrif tengske tengsken tengskes
IPA /tæ̀ŋ̊skʲe/ /tæ̀ŋ̊skʲen/ /tæ̀ŋ̊skʲes/ /tæ̀ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

Tössewirpsel[bewirk]

Lemma[bewirk]

tang! /tàŋ/

  1. uting van óntstèlling of 't geveul det m'n óngergezatj is
Aafbraeking
  • tang

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tang m /tàŋ/

  1. 't geveul of d'n toestandj van óntstèlling
Aafbraeking
  • tang

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tang tange tangen
IPA /tàŋ/ /táŋə/ /táŋən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tang tange tangen
IPA /tàŋ/ /táŋə/ /táŋən/