Naar inhoud springen

kleveer

Van Wiktionary

't kleveer [2] van 'ne pjano

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kleveer ó /kl̥ə'vè:r/

  1. e deil knuup die me mitte vinger mót induje veur 'n apperaat mit te bedene (wie op e kiebaord vanne kómpjoeter)
  2. (meziek) e deil toetse bie e meziekinsterment die me mitte vinger mót induje veur klank d'roet te kriege
Aafbraeking
  • kle-veer
Variaasje
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kleveer klevere kleveren
IPA /kl̥ə'vè:r/ /kl̥ə'vè:re/ /kl̥ə'vè:ren/
dim. sjrif kleveerke kleveerken kleveerkes
IPA /kl̥ə'vè:r̥kʲe/ /kl̥ə'vè:r̥kʲen/ /kl̥ə'vè:r̥kʲes/ /kl̥ə'vè:r̥kʲez/
dat. sjrif kleveer klevere kleveren
IPA /kl̥ə'vè:r/ /kl̥ə'vè:re/ /kl̥ə'vè:ren/
Raod

De stoeattoean van 't mieëvaad versjuuf bie jónger spraekers nao 'ne sleiptoean.

In anger spraoke

[bewirk]

[2]