toets

Van Wiktionary

de toetse [1] van 'ne lektrische pjano
de toetse [3] van e kiebaord

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

toets m /tuts/

  1. (meziek) 'ne knoep op e meziekinsterment dae e mechaniek in wirking zitj veur 'ne zekeren toean te make
  2. (meziek) e deil vannen hals van e snaorinstermente wo de snaor taengen aafgeklemb wuuert veure toeanhuuegdje te verangere vanne snaor
  3. (kómpjoeters) 'ne knoep op 't kiebaord of e sjriefmesjien womit m'n e teiken kan intikke
Aafbraeking
  • toets
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif toets toetse toetsen
IPA /tuts/ /tudz/ /tutsə/ /tutsən/
dim. sjrif tuutske tuutsken tuutskes
IPA /tʉ̜tskə/ /tʉ̜tskən/ /tʉ̜tskəs/ /tʉ̜tskəz/
dat. sjrif toets toetse toetsen
IPA /tuts/ /tudz/ /tutsə/ /tutsən/

In anger spraoke[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toets /tù:ts/

  1. (neet-lemma) inkelveljige vorm inne positieve flexieadverbiaal van toe
  2. (neet-lemma) partitief van toe
Aafbraeking
  • toets

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toets /tú:ts/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van toete
Aafbraeking
  • toets

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toets /tuts/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van toetse
  2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van toetse
  3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van toetse
  4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van toetse
  5. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van toetse
  6. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van toetse
Aafbraeking
  • toets
Variaasje