knoebbel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

knoebbel m /kn̥ubəl/

  1. e (bao) bolvörmig, hel oetgreutsel (veural gezag wen 't zich oppe hoed bevindj)
    Es ich dich waas zów ich waal nao d'n dokter gaon mit zónne knoebbel inne nak.
  2. 'n klein verhuueging inne waeg
    Ich voor mich mit 't vurste fietsjeraad in dae knoebbel; en jah, dao loog t'r.'
  3. (euverdrechtelik) hel gewore voel inne vorm van 'ne [1]
    Op steigerplenk zitte döks nag knoebbele gedruuegdje spies.
  4. (euverdrechtelik) e perbleem det me gaonderwaeg op paad is gekómme
    Wie v'r intjelik de stèllaasj hawwe staon lepe v'r op 'ne knoebbel; de floer waas ram sjeif.
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief knoebel.

Aafbraeking
  • knoeb-bel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 197.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif knoebbel knoebbele knoebbelen
IPA /kn̥ubəl/ /kn̥ubələ/ /kn̥ubələn/
dim. sjrif knuubbelke knuubbelken knuubbelkes
IPA /kn̥ʉ̜bəl̥kʲe/ /kn̥ʉ̜bəl̥kʲen/ /kn̥ʉ̜bəl̥kʲes/ /kn̥ʉ̜bəl̥kʲez/
dat. sjrif knoebbel knoebbele knoebbelen
IPA /kn̥ubəl/ /kn̥ubələ/ /kn̥ubələn/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]