knoebbel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

knoebbel m /kn̥ubəl/

1. e (bao) bolvörmig, hel oetgreutsel (veural gezag wen 't zich oppe hoed bevindj)

   Es ich dich waas zów ich waal nao d'n dokter gaon mit zónne knoebbel inne nak.

2. 'n klein verhuueging inne waeg

   Ich voor mich mit 't vurste fietsjeraad in dae knoebbel; en jah, dao loog t'r.'

3. (euverdrechtelik) e perbleem det me gaonderwaeg op paad is gekómme

   Wie v'r intjelik de stèllaasj hawwe staon lepe v'r op 'ne knoebbel; de floer waas ram sjeif.

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief knoebel.

Aafbraeking

• knoeb-bel

Verwantje wäörd

• böltj
• hoebbele, roebbelig

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	knoebbel		knoebbele	knoebbelen
	IPA	/kn̥ubəl/		/kn̥ubələ/	/kn̥ubələn/
dim.	sjrif	knuubbelke	knuubbelken	knuubbelkes
	IPA	/kn̥ʉ̜bəl̥kʲe/	/kn̥ʉ̜bəl̥kʲen/	/kn̥ʉ̜bəl̥kʲes/	/kn̥ʉ̜bəl̥kʲez/
dat.	sjrif	knoebbel		knoebbele	knoebbelen
	IPA	/kn̥ubəl/		/kn̥ubələ/	/kn̥ubələn/

In anger spraoke

[1]

• Frans: bosse v
• Ingels: lump, knot, knob
• Nederlandjs: knobbel g

[2]

• Frans: bosse v
• Ingels: bump
• Nederlandjs: hobbel g
• Pruus: Hubbel m