böltj

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

böltj m (Nederlands: bult, bulster, strozak, peluw)

Verbuging

bölte, böltje


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

böltj m /bœ́ʎ̥c/

  1. 'n verhuueging van 'n oppervlakdje, sóngerdet die oppervlakdje verbraoken is of sjaaj haet (wie 'n zwölling of 'n opeinhuiping van ètter oppe hoed)
Aafbraeking
  • böltj
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne böltj wie 'n doevenei: 'nen diekke böltj
  • e böltje kriege van get: get vervaelendj vinje doordet 't dökker achterein optruuedj
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif böltj böltje böltjen
IPA /bœ́ʎ̥c/ /bœ́ʎɟ/ /bœ́ʎ̥cə/ /bœ́ʎ̥cən/
dim. sjrif böltje böltjen böltjes
IPA /bœ́ʎ̥cə/ /bœ́ʎ̥cən/ /bœ́ʎ̥cəs/ /bœ́ʎ̥cəz/
dat. sjrif böltj böltje böltjen
IPA /bœ́ʎ̥c/ /bœ́ʎɟ/ /bœ́ʎ̥cə/ /bœ́ʎ̥cən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: böltj