böltj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

böltj m /bœ́ʎ̥c/

1. 'n verhuueging van 'n oppervlakdje, sóngerdet die oppervlakdje verbraoken is of sjaaj haet (wie e gezwel of 'n opeinhuiping van ètter oppe hoed)

Aafbraeking

• böltj

Aafleijinge

• gaelböltj

Verwantje wäörd

• bol, broebbel, knoebbel, kwabbel, roebbel

Zagswies

• 'ne böltj wie 'n doevenei: 'nen diekke böltj
• örges e böltje van kriege: get vervaelendj vinje doordet 't dökker achterein optruuedj

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	böltj		böltje	böltjen
	IPA	/bœ́ʎ̥c/	/bœ́ʎɟ/	/bœ́ʎ̥cə/	/bœ́ʎ̥cən/
dim.	sjrif	böltje	böltjen	böltjes
	IPA	/bœ́ʎ̥cə/	/bœ́ʎ̥cən/	/bœ́ʎ̥cəs/	/bœ́ʎ̥cəz/
dat.	sjrif	böltj		böltje	böltjen
	IPA	/bœ́ʎ̥c/	/bœ́ʎɟ/	/bœ́ʎ̥cə/	/bœ́ʎ̥cən/

In anger spraoke

• Fins: nysty, töyssy, patti
• Frans: bosse v, saillie v
• Ingels: bump, hump
• Nederlandjs: bult g, uitstulping g
• Pruus: Beule v
• Spaans: chichón m
• Zweeds: bula g