böltj
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
böltj m /bœ́ʎ̥c/
- 'n verhuueging van 'n oppervlakdje, sóngerdet die oppervlakdje verbraoken is of sjaaj haet (wie 'n zwölling of 'n opeinhuiping van ètter oppe hoed)
- Aafbraeking
- böltj
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 'ne böltj wie 'n doevenei: 'nen diekke böltj
- e böltje kriege van get: get vervaelendj vinje doordet 't dökker achterein optruuedj
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | böltj | böltje | böltjen | |
IPA | /bœ́ʎ̥c/ | /bœ́ʎɟ/ | /bœ́ʎ̥cə/ | /bœ́ʎ̥cən/ | |
dim. | sjrif | böltje | böltjen | böltjes | |
IPA | /bœ́ʎ̥cə/ | /bœ́ʎ̥cən/ | /bœ́ʎ̥cəs/ | /bœ́ʎ̥cəz/ | |
dat. | sjrif | böltj | böltje | böltjen | |
IPA | /bœ́ʎ̥c/ | /bœ́ʎɟ/ | /bœ́ʎ̥cə/ | /bœ́ʎ̥cən/ |