roebbel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

roebbel m /rubəl/

1. 'ne lieëge, rollendje klank
2. 'n neet zoea groeate lankwerpige, smaal verhuueging op e vlaak (of e veurwerp) det angeszins egaal is (wie op 'ne waeg)

   Roebbele kóns se mit 'n wel plat walse.

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief roebel.

Aafbraeking

• roeb-bel

Variaasje

• [2] röbbel

Aafleijinge

• roebbele, roebbelig
• roebbelekanis

Verwantje wäörd

• böltj, hoebbele, knoebbel, röbbel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	roebbel		roebbele	roebbelen
	IPA	/rubəl/		/rubə̽lə/	/rubə̽lən/
dim.	sjrif	ruubbelke	ruubbelken	ruubbelkes
	IPA	/rʉ̜bə̽l̥kʲe/	/rʉ̜bə̽l̥kʲen/	/rʉ̜bə̽l̥kʲes/	/rʉ̜bə̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	roebbel		roebbele	roebbelen
	IPA	/rubəl/		/rubə̽lə/	/rubə̽lən/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: gerommel^(nl:) ó

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: rubbel
• Frans: côte^(fr:) v
• Ingels: rib^(en:)
• Nederlandjs: ribbel g
• Pruus: Riffel m

Wirkwaord

Neet-lemma

roebbel /rubəl/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van roebbele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van roebbele

Aafbraeking

• roeb-bel