broebbel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

broebbel m /brubəl/

  1. 'n rónj verdiekking of verhuueging in 'n oppervlaakdje die veure res glaad is
    Ich veul e bruubbelken op mien kruun.
    Wens te-n hinnevel kries, höbs te van die bruubbelkes euver die lief.
  2. 'n gaasbel die zich vanoet 'n vlujstóf óntwikkeldj en ane oppervlaakdje kump
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief broebel.

Aafbraeking
  • broeb-bel
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 92.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif broebbel broebbele broebbelen
IPA /brubəl/ /brubə̽lə/ /brubə̽lən/
dim. sjrif bruubbelke bruubbelken bruubbelkes
IPA /brʉ̜bə̽l̥kʲe/ /brʉ̜bə̽l̥kʲen/ /brʉ̜bə̽l̥kʲes/ /brʉ̜bə̽l̥kʲez/
dat. sjrif broebbel broebbele broebbelen
IPA /brubəl/ /brubə̽lə/ /brubə̽lən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

broebbel /brubəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van broebbele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van broebbele
Aafbraeking
  • broeb-bel