Naar inhoud springen

krukele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

krukele /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) vanoete veut mit 't lief euveren eige kop rolle (meis euvere gróndj)
    Es die kinjer zoea blieve krukelen in daen haof, dan waere die kukedul.
Aafbraeking
  • kru-ke-le
Synoniem
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif krukel krukels krukeltj krukele krukelen krukeltj krukele krukelen krukelendj
IPA /kr̥ʉ̜́:kəl/ /kr̥ʉ̜́:kəl̥s/ /kr̥ʉ̜́:kəlz/ /kr̥ʉ̜́:kəʎ̥c/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟ/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən/ /kr̥ʉ̜́:kəʎ̥c/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟ/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən/ /kr̥ʉ̜́:kə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif krukeldje krukeldjen krukeldjes krukeldje krukeldjen krukeldje krukeldjen krukeldje krukeldjen krukeldje krukeldjen gekrukeldj
IPA /kr̥ʉ̜́:kəʎɟə/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟən/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟəs/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟəz/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟə/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟən/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟə/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟən/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟə/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟən/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟə/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟən/ /ɣə'kr̥ʉ̜́:kəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif krukel! krukele-v'r krukeltj!
IPA /kr̥ʉ̜́:kəl/ /kr̥ʉ̜́:kə̽ləvər/ /kr̥ʉ̜́:kəʎ̥c/ /kr̥ʉ̜́:kəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif krukele krukelen gekrukel ó krukele krukelen krukelentaere krukelentaeren gekrukele gekrukelen
IPA /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən/ /ɣə'kr̥ʉ̜́:kəl/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən̥'tɛ̀:re/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kr̥ʉ̜́:kə̽lə/ /ɣə'kr̥ʉ̜́:kə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

krukele ó /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van krukele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kru-ke-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif krukele krukelen
IPA /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif krukele krukelen
IPA /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/ /kr̥ʉ̜́:kə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

krukele /kr̥ʉ̜́:kə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van krukele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van krukele
Aafbraeking
  • kru-ke-le