kundig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kundig /kǿndɪç/

  1. de kinnis höbbendj zien veugen en vaerdigheje toe te passe
Aafbraeking
  • kun-dig
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif kundige kundigen kundige kundig kundige kundig kundig
IPA /kǿndɪʝe/ /kǿndɪʝen/ /kǿndɪʝe/ /kǿndɪç/ /kǿndɪʝ/ /kǿndɪʝe/ /kǿndɪç/ /kǿndɪʝ/ /kǿndɪç/ /kǿndɪʝ/
kómparatief sjrif kundigere kundigeren kundiger kundiger kundiger kundiger kundigert
IPA /kǿndɪʝərə/ /kǿndɪʝərən/ /kǿndɪʝər/ /kǿndɪʝər/ /kǿndɪʝər/ /kǿndɪʝər/ /kǿndɪʝər̥t/ /kǿndɪʝərd/
superlatief sjrif kundigste kundigsten kundigste kundigste kundigste kundigste kundigste
IPA /kǿndɪçste/ /kǿndɪçsten/ /kǿndɪçste/ /kǿndɪçste/ /kǿndɪçste/ /kǿndɪçste/ /kǿndɪçste/
partitief sjrif kundigs
IPA /kǿndɪçs/ /kǿndɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) kundigs (toe) (wie) kundig (geer)
IPA /wì: kǿndɪçs tú:/ /wì: kǿndɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) kundigers (toe) (wie) kundigertj (geer)
IPA /wì: kǿndɪʝər̥s tú:/ /wì: kǿndɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kundig /kǿndɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • kun-dig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif kundig
IPA /kǿndɪç/ /kǿndɪʝ/
kómparatief sjrif kundiger
IPA /kǿndɪɣər/
superlatief sjrif kundigste
IPA /kǿndɪçste/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kundig /kǿndɪç/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kundige
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van kundige
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van kundige
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kundige
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van kundige
Aafbraeking
  • kun-dig
Variaasje