kwegkele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kwegkele /kw̥ægʲe̽le/

  1. (óneuvergenkelik) zich aanstèllerig en kwa kalle mitgaevendj gedrage
Aafbraeking
  • kwegk-e-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kwegkel kwegkels kwegkeltj kwegkele kwegkelen kwegkeltj kwegkele kwegkelen kwegkelendj
IPA /kw̥ægʲel/ /kw̥ægʲel̥s/ /kw̥ægʲelz/ /kw̥ægʲeʎ̥c/ /kw̥ægʲeʎɟ/ /kw̥ægʲe̽le/ /kw̥ægʲe̽len/ /kw̥ægʲeʎ̥c/ /kw̥ægʲeʎɟ/ /kw̥ægʲe̽le/ /kw̥ægʲe̽len/ /kw̥ægʲe̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif kwegkeldje kwegkeldjen kwegkeldjes kwegkeldje kwegkeldjen kwegkeldje kwegkeldjen kwegkeldje kwegkeldjen kwegkeldje kwegkeldjen gekwegkeldj
IPA /kw̥ægʲeʎɟe/ /kw̥ægʲeʎɟen/ /kw̥ægʲeʎɟes/ /kw̥ægʲeʎɟez/ /kw̥ægʲeʎɟe/ /kw̥ægʲeʎɟen/ /kw̥ægʲeʎɟe/ /kw̥ægʲeʎɟen/ /kw̥ægʲeʎɟe/ /kw̥ægʲeʎɟen/ /kw̥ægʲeʎɟe/ /kw̥ægʲeʎɟen/ /ɣə'kw̥ægʲeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kwegkel! kwegkele-v'r kwegkeltj!
IPA /kw̥ægʲel/ /kw̥ægʲe̽lever/ /kw̥ægʲeʎ̥c/ /kw̥ægʲeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kwegkele kwegkelen gekwegkel ó kwegkele kwegkelen kwegkelentaere kwegkelentaeren gekwegkele gekwegkelen
IPA /kw̥ægʲe̽le/ /kw̥ægʲe̽len/ /ɣə'kw̥ægʲel/ /kw̥ægʲe̽le/ /kw̥ægʲe̽len/ /kw̥ægʲe̽len̥'tɛ̀:re/ /kw̥ægʲe̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kw̥ægʲe̽le/ /ɣə'kw̥ægʲe̽len/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kwegkele ó /kw̥ægʲe̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van kwegkele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kwegk-e-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kwegkele kwegkelen
IPA /kw̥ægʲe̽le/ /kw̥ægʲe̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kwegkele kwegkelen
IPA /kw̥ægʲe̽le/ /kw̥ægʲe̽len/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kwegkele /kw̥ægʲe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kwegkele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kwegkele
Aafbraeking
  • kwegk-e-le

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kwegkele /kw̥ægʲe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van kwegkel
Aafbraeking
  • kwegk-e-le