luip
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]luip v /lœ́i̯p/
- 'n bewaeging in 'n bepaoldje richting (ouch gezag van struiminge, wie bie baeken en revere)
- (euverdrechtelik) de veuroetgank vannen tied, d'n doer in 't algemein
- 't vurste deil van e vuurwaope, de rónj buus wo de kogel oet kump
- (landjboew) 'n lang, óndepe zejvoor
- de hanjeling van 'n loupe
- de meneer wie emes löp
- Daen Har haw 'n hieël apaart luipke.
- (synoniem) anger waord veur verluip
- Raod
Bieje aafleijingen is dudelik 'n versjuving nao vörm op "-loup" te zeen ("aafluip" > "aafloup"); bie 't gróndjwaord "luip" zelf is det nanneet te mirke.
De vorm "loup" wuuert allein gebroek in kómplekse veurzitsele: inne loup van.
- Aafbraeking
- luip
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- aafluip, aanluip, doorluip, euverluip, gewaerluip, knónsluip, krinkluip, laegluip, laevesluip, middeluip, ómluip, opluip, sameluip, vruiluip, waterluip
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- oppe luip gaon: eweggaon, vlöchte (ouch gezag van paerd)
- örges de luip höbbe: örges euverdreve dök op aan gaon
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | luip | luipe | luipen | |
IPA | /lœ́i̯p/ | /lœ́i̯b/ | /lœ́i̯pe/ | /lœ́i̯pen/ | |
dim. | sjrif | luipke | luipken | luipkes | |
IPA | /lœ́i̯pkʲe/ | /lœ́i̯pkʲen/ | /lœ́i̯pkʲes/ | /lœ́i̯pkʲez/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: loup
- Frans: cours(fr:) m
- Ieslandjs: hlaup(is:) ó
- Ingels: course(en:)
- Nederlandjs: loop g
[3]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: loup
[6]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: loup
|
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]luip /lœ́i̯p/
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van loupe
- Raod
Deze vorm is verajerd.
- Aafbraeking
- luip
- Variaasje
- ↑löp