mèrk

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mèrk ó /mé̞r̥kʲ/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑mirk
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • mèrk

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mèrk mèrke mèrken
IPA /mé̞r̥kʲ/ /mé̞rgʲ/ /mé̞r̥kʲe/ /mé̞r̥kʲen/
dim. sjrif mèrkske mèrksken mèrkskes
IPA /mé̞r̥kskʲe/ /mé̞r̥kskʲen/ /mé̞r̥kskʲes/ /mé̞r̥kskʲez/
dat. sjrif mèrk mèrke mèrken
IPA /mé̞r̥kʲ/ /mé̞rgʲ/ /mé̞r̥kʲe/ /mé̞r̥kʲen/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mèrk /mé̞rkʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mèrke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van mèrke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van mèrke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mèrke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van mèrke
Aafbraeking
  • mèrk
Variaasje