Naar inhoud springen

mirk

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mirk ó /mɪ́r̥kʲ/

  1. e teiken woraan me get trögk kan kinne
  2. e symbool of 'ne naam daen 'ne maeker gebroek veur 'n rits perdukten of deenste die d'r wiltj verkoupe
  3. (euverdrechtelik) emes dae humoristisch is
Aafbraeking
  • mirk
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mirk mirke mirken
IPA /mɪ́r̥kʲ/ /mɪ́rgʲ/ /mɪ́r̥kʲe/ /mɪ́r̥kʲen/
dim. sjrif mirkske mirksken mirkskes
IPA /mɪ́r̥kskʲe/ /mɪ́r̥kskʲen/ /mɪ́r̥kskʲes/ /mɪ́r̥kskʲez/
dat. sjrif mirk mirke mirken
IPA /mɪ́r̥kʲ/ /mɪ́rgʲ/ /mɪ́r̥kʲe/ /mɪ́r̥kʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mirk /mɪ́rkʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mirke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van mirke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van mirke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mirke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van mirke
Aafbraeking
  • mirk
Variaasje