mark

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mark m /már̥k/

  1. 'n aaj muntj van Pruses en Finlandj (veure inveuring vannen euro in 2002)
  2. (ajerwèts) 'n óngekultiveerd stök landj in gemeinsjappelik bezit
Aafbraeking
  • mark
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mark marke marken
IPA /már̥k/ /márg/ /már̥kə/ /már̥kən/
dim. sjrif merkske merksken merkskes
IPA /mǽr̥kskʲe/ /mǽr̥kskʲen/ /mǽr̥kskʲes/ /mǽr̥kskʲez/
dat. sjrif mark marke marken
IPA /már̥k/ /márg/ /már̥kə/ /már̥kən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]


Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

Mark m /már̥k/

  1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur manskaerele
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Mark" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Mark

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Mark
IPA /már̥k/ /márg/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Mark
IPA /már̥k/ /márg/

In anger spraoke[bewirk]

[1]


Ingels[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mark /mɑ:(r)k/

  1. mirke (veurzeen van e mirk)
  2. markere
Synoniem

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mark /mɑ:(r)k/

  1. kinmirk
  2. mirk (e teiken)
  3. puntj ('n oordeil)
  4. mark
Synoniem