teiken
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]teiken ó /tɛ́i̯kʲen/
- e middel veur get of emes mit aan te gaeve
- e zichbaar of huuerbaar middel veur kinnis euver te drage
- 'n veuraaf aafgespraoke gebaar
- 'n klein feguur wo m'n 'n bepaoldje waerd aan toegekindj haet (wie bieje meziek, 't sjrieven of 't raekene)
- Raod
In losstäöndje vorm wuuert "teiken" zowaal mit es sónger -n oetgespraoke. Bie de meiste saortgelieke wäörd wuuert de -n in zónne val weggelaote; bie "teiken" blief t'r bie innige spraekers bewaard ónger invlood vanne wirkwaordsstam van "teikene".
- Aafbraeking
- tei-ken
- Variaasje
- Synoniem
- [3] signaal
- Aafleijinge
- teikene
- aandachsteiken, apostrofteiken, euroteiken, kruutsteiken, laesteiken, oetroopteiken, optèlteiken, randjteiken, sjrifteiken, veurteiken, vraogteiken
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- taal of teiken van emes huuere: gaar nieks van emes huuere
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | teiken | teikes | ||
IPA | /tɛ́i̯kʲen/ | /tɛ́i̯kʲes/ | /tɛ́i̯kʲez/ | ||
dim. | sjrif | teikske | teiksken | teikskes | |
IPA | /tɛ́i̯kskʲe/ | /tɛ́i̯kskʲen/ | /tɛ́i̯kskʲes/ | /tɛ́i̯kskʲez/ | |
dat. | sjrif | teiken | teikes | ||
IPA | /tɛ́i̯kʲen/ | /tɛ́i̯kʲes/ | /tɛ́i̯kʲez/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
[3]
- Frans: signal m
- Ingels: signal(en:)
- Nederlandjs: sein ó, signaal ó
- Pruus: Signal ó
- Spaans: señal v
- Zweeds: signal g
[4]
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]teiken /tɛ́i̯kʲen/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van teikene
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van teikene
- Aafbraeking
- tei-ken