teiken

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

teiken ó /tɛ́i̯kʲen/

  1. e middel veur get of emes mit aan te gaeve
  2. e zichbaar of huuerbaar middel veur kinnis euver te drage
  3. 'n veuraaf aafgespraoke gebaar
  4. 'n klein feguur wo m'n 'n bepaoldje waerd aan toegekindj haet (wie bieje meziek, 't sjrieven of 't raekene)
Raod

In losstäöndje vorm wuuert "teiken" zowaal mit es sónger -n oetgespraoke. Bie de meiste saortgelieke wäörd wuuert de -n in zónne val weggelaote; bie "teiken" blief t'r bie sómmige spraekers bewaard ónger invlood vanne wirkwaordsstam van "teikene".

Aafbraeking
  • tei-ken
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • taal of teiken van emes huuere: gaar nieks van emes huuere

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif teiken teikes
IPA /tɛ́i̯kʲen/ /tɛ́i̯kʲes/ /tɛ́i̯kʲez/
dim. sjrif teikske teiksken teikskes
IPA /tɛ́i̯kskʲe/ /tɛ́i̯kskʲen/ /tɛ́i̯kskʲes/ /tɛ́i̯kskʲez/
dat. sjrif teiken teikes
IPA /tɛ́i̯kʲen/ /tɛ́i̯kʲes/ /tɛ́i̯kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[4]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

teiken /tɛ́i̯kʲen/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van teikene
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van teikene
Aafbraeking
  • tei-ken