mantjel

Van Wiktionary

'ne laepel [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mantjel m /máɲ̊cəl/

  1. (kleier) e kleierstök det m'n óm 't ganse lief duit
  2. (synoniem) anger waord veur jas
  3. (euverdrechtelik) 'n ómhölsel van 'n apperaat
  4. (bieëster) e liefdeil van weikbieëster det es 'n saort van hoed deentj
  5. 't deil vanne aerd tösse de koosj enne kaer
Aafbraeking
  • man-tjel
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mantjel mantjele mantjelen
IPA /máɲ̊cəl/ /máɲ̊cə̽lə/ /máɲ̊cə̽lən/
dim. sjrif mentjelke mentjelken mentjelkes
IPA /mǽɲ̊ce̽l̥kʲe/ /mǽɲ̊ce̽l̥kʲen/ /mǽɲ̊ce̽l̥kʲes/ /mǽɲ̊ce̽l̥kʲez/
dat. sjrif mantjel mantjele mantjelen
IPA /máɲ̊cəl/ /máɲ̊cə̽lə/ /máɲ̊cə̽lən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]