mantjel

'ne laepel [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mantjel m /máɲ̊cəl/

1. (kleier) e kleierstök det m'n óm 't ganse lief duit
2. (synoniem) anger waord veur jas
3. (euverdrechtelik) 'n ómhölsel van 'n apperaat
4. (bieëster) e liefdeil van weikbieëster det es 'n saort van hoed deentj
5. 't deil vanne aerd tösse de koosj enne kaer

Aafbraeking

• man-tjel

Aafleijinge

• mantjelpak, mantjeltes
• aerdmantjel, sjaorsteinmantjel

Verwantje wäörd

• pelderie

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mantjel		mantjele	mantjelen
	IPA	/máɲ̊cəl/		/máɲ̊cə̽lə/	/máɲ̊cə̽lən/
dim.	sjrif	mentjelke	mentjelken	mentjelkes
	IPA	/mǽɲ̊ce̽l̥kʲe/	/mǽɲ̊ce̽l̥kʲen/	/mǽɲ̊ce̽l̥kʲes/	/mǽɲ̊ce̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	mantjel		mantjele	mantjelen
	IPA	/máɲ̊cəl/		/máɲ̊cə̽lə/	/máɲ̊cə̽lən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: pelisse v
• Ieslandjs: frakki^(is:) m
• Ingels: cloak, mantle, cape
• Nederlandjs: mantel g
• Pruus: Umhang m
• Spaans: capa v
• Zweeds: mantel g