menkig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

menkig /mǽŋ̊kʲɪç/

  1. in minder maot mank (meis gezag wen det tiedelik is)
    Maedje, koup tich anger sjoon, went doe löps menkig mit zón hoeag hakke.
Aafbraeking
  • men-kig
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif menkige menkigen menkige menkig menkige menkig menkig
IPA /mǽŋ̊kʲɪʝe/ /mǽŋ̊kʲɪʝen/ /mǽŋ̊kʲɪʝe/ /mǽŋ̊kʲɪç/ /mǽŋ̊kʲɪʝ/ /mǽŋ̊kʲɪʝe/ /mǽŋ̊kʲɪç/ /mǽŋ̊kʲɪʝ/ /mǽŋ̊kʲɪç/ /mǽŋ̊kʲɪʝ/
kómparatief sjrif menkigere menkigeren menkiger menkiger menkiger menkiger menkigert
IPA /mǽŋ̊kʲɪʝərə/ /mǽŋ̊kʲɪʝərən/ /mǽŋ̊kʲɪʝər/ /mǽŋ̊kʲɪʝər/ /mǽŋ̊kʲɪʝər/ /mǽŋ̊kʲɪʝər/ /mǽŋ̊kʲɪʝər̥t/ /mǽŋ̊kʲɪʝərd/
superlatief sjrif menkigste menkigsten menkigste menkigste menkigste menkigste menkigste
IPA /mǽŋ̊kʲɪçste/ /mǽŋ̊kʲɪçsten/ /mǽŋ̊kʲɪçste/ /mǽŋ̊kʲɪçste/ /mǽŋ̊kʲɪçste/ /mǽŋ̊kʲɪçste/ /mǽŋ̊kʲɪçste/
partitief sjrif menkigs
IPA /mǽŋ̊kʲɪçs/ /mǽŋ̊kʲɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) menkigs (toe) (wie) menkig (geer)
IPA /wì: mǽŋ̊kʲɪçs tú:/ /wì: mǽŋ̊kʲɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) menkigers (toe) (wie) menkigertj (geer)
IPA /wì: mǽŋ̊kʲɪʝər̥s tú:/ /wì: mǽŋ̊kʲɪʝər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

menkig /mǽŋ̊kʲɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • men-kig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif menkig
IPA /mǽŋ̊kʲɪç/ /mǽŋ̊kʲɪʝ/
kómparatief sjrif menkiger
IPA /mǽŋ̊kʲɪɣər/
superlatief sjrif menkigste
IPA /mǽŋ̊kʲɪçste/