Naar inhoud springen

mank

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mank /máŋ̊k/

  1. slech veuroetkómmendj, sleipendj mit ei bein
Aafbraeking
  • mank
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif manke manken manke mank manke mank mank
IPA /máŋ̊kə/ /máŋ̊kən/ /máŋ̊kə/ /máŋ̊k/ /máŋg/ /máŋ̊kə/ /máŋ̊k/ /máŋg/ /máŋ̊k/ /máŋg/
kómparatief sjrif mankere mankeren manker manker manker manker mankert
IPA /máŋ̊kərə/ /máŋ̊kərən/ /máŋ̊kər/ /máŋ̊kər/ /máŋ̊kər/ /máŋ̊kər/ /máŋ̊kər̥t/ /máŋ̊kərd/
superlatief sjrif mankste manksten mankste mankste mankste mankste mankste
IPA /máŋ̊kstə/ /máŋ̊kstən/ /máŋ̊kstə/ /máŋ̊kstə/ /máŋ̊kstə/ /máŋ̊kstə/ /máŋ̊kstə/
partitief sjrif manks
IPA /máŋ̊ks/ /máŋgz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) manks (toe) (wie) mank (geer)
IPA /wì: máŋ̊ks tú:/ /wì: máŋ̊k ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) mankers (toe) (wie) mankertj (geer)
IPA /wì: máŋ̊kər̥s tú:/ /wì: máŋ̊kər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mank /máŋ̊k/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • mank

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif mank
IPA /máŋ̊k/ /máŋg/
kómparatief sjrif manker
IPA /máŋ̊kər/
superlatief sjrif mankste
IPA /máŋ̊kstə/