Naar inhoud springen

mankere

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mankere /máŋ̊'kʲè:re/

  1. (óneuvergenkelik) (euvergenkelik) op 'n plaats neet dao zeen, neet veurhenj zeen
  2. (óneuvergenkelik) veur e deil kepot zeen, e deil missendj
  3. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) krank zeendje, 'n liefelike mankaasje höbbendj
Aafbraeking
  • man-ke-re
Synoniem
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Det mankeert/mankeerdje nag! = Det is/waas net te väöl óm te kónnen akseptere!
    Det die zich det hoes gekoch höbben, alleh; meh det die zich onnag 'ne kemper gehaoldj höbbe; det mankeerdje nag!

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif mankeer mankeers mankeert
mankeertj
mankere mankeren mankeert
mankeertj
mankere mankeren mankerendj
IPA /máŋ̊'kʲè:r/ /máŋ̊'kʲè:r̥s/ /máŋ̊'kʲè:rz/ /máŋ̊'kʲè:r̥t/
/máŋ̊'kʲè:r̥c/
/máŋ̊'kʲè:rd/
/máŋ̊'kʲè:rɟ/
/máŋ̊'kʲè:re/ /máŋ̊'kʲè:ren/ /máŋ̊'kʲè:r̥t/
/máŋ̊'kʲè:r̥c/
/máŋ̊'kʲè:rd/
/máŋ̊'kʲè:rɟ/
/máŋ̊'kʲè:re/ /máŋ̊'kʲè:ren/ /máŋ̊'kʲè:renɟ/
vergangen tied sjrif mankeerdje mankeerdjen mankeerdjes mankeerdje mankeerdjen mankeerdje mankeerdjen mankeerdje mankeerdjen mankeerdje mankeerdjen mankeerd
mankeerdj
gemankeerd
gemankeerdj
IPA /máŋ̊'kʲè:rɟe/ /máŋ̊'kʲè:rɟen/ /máŋ̊'kʲè:rɟes/ /máŋ̊'kʲè:rɟez/ /máŋ̊'kʲè:rɟe/ /máŋ̊'kʲè:rɟen/ /máŋ̊'kʲè:rɟe/ /máŋ̊'kʲè:rɟen/ /máŋ̊'kʲè:rɟe/ /máŋ̊'kʲè:rɟen/ /máŋ̊'kʲè:rɟe/ /máŋ̊'kʲè:rɟen/ /(ɣə)máŋ̊'kʲè:rd/
/(ɣə)máŋ̊'kʲè:rɟ/
gebi-jjendje wies sjrif mankeer! mankere-v'r mankeertj!
mankeer!
IPA /máŋ̊'kʲè:r/ /máŋ̊'kʲè:rever/ /máŋ̊'kʲè:r̥c/
/máŋ̊'kʲè:r/
/máŋ̊'kʲè:rɟ/
/máŋ̊'kʲè:r/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif mankere mankeren gemankeer ó mankere mankeren
IPA /máŋ̊'kʲè:re/ /máŋ̊'kʲè:ren/ /ɣəmáŋ̊'kʲè:r/ /máŋ̊'kʲè:re/ /máŋ̊'kʲè:ren/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mankere ó /máŋ̊'kʲè:re/

  1. (gerundium) gerundium II van mankere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • man-ke-re

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mankere mankeren
IPA /máŋ̊'kʲè:re/ /máŋ̊'kʲè:ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif mankere mankeren
IPA /máŋ̊'kʲè:re/ /máŋ̊'kʲè:ren/


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mankere /máŋ̊kərə/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne kómparatief van mank
Aafbraeking
  • man-ke-re

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mankere /máŋ̊'kʲè:re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van mankere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van mankere
Aafbraeking
  • man-ke-re