mie

Van Wiktionary

mie

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mie m /mì:/

  1. (aeteswaar) deigwaar oet Sjina, bestäöndje oet lang, dun, rónj slierte, gemaak van terf
Raod

't Waord mie haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie saorte mie of mirke mie.

Aafbraeking
  • mie
Verwantje wäörd
Homofoon

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mie
IPA /mì:/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif mie
IPA /mì:/

In anger spraoke[bewirk]

  • Nederlandjs: mie g


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

Mie v /mì:/

  1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur vrouwlje (in gebroek toet ±1950)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Mie" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Mie
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 44.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Mie Mieje Miejen
IPA /mì:/ /mìje/ /mìjen/
dim. sjrif Mieke Mieken Miekes
IPA /mì:kʲe/ /mì:kʲen/ /mì:kʲes/ /mì:kʲez/

In anger spraoke[bewirk]


Bezittelik veurnaamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mie /mí:/

  1. (neet-lemma) ónziejige vorm van mien
Aafbraeking
  • mie