mien
Mofers[bewirk]
Bezittelik veurnaamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
mien /mí:n/
- (twieëdje persoean, inkelvaad) eigendóm vanne spraeker of de sjriever zelf
- Mien hoes is oet 1956.
- Aafbraeking
- mien
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
Grammaer[bewirk]
De ónziejige vorm "mie" wuuert ouch gebroek bie femielje waat kortbie steit: Ich höb mie moder neet gekindj.
De volgendje zelfstenjige vörm zeen bekindj:
- d'r miene (mannelik, mit sleiptoean): dae waat van mich is
- Die fietsje kin ich neet oeterein; welken is d'r miene?
- d'r mien (vrouwelik en mieëveljig, mit korte stoeattoean): die waat van mich is/zeen
- 't mient > 't mien (ónziejig, mit sleiptoean): det waat van mich is
- Det bruuedje det dao ligk is nag 't mien(t).
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | predikatief | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelik | vrouwelik | ónziejig | geslechtelik | ónziejig | |||||||||
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| positief | sjrif | miene | mienen | mien | mie | mien | mien | mient | |||||
| IPA | /mí:ne/ | /mí:n/ | /mìn/ | /mí:/ | /mìn/ | /mí:n/ | /mí:n̥t/ | /mí:nd/ | |||||
In anger spraoke[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
mien v /mì:n/
- 'n plaats, zoeawaal óngere gróndj es daobaove, wo me veur delfstóffe, wie metaal en stein, gruuef
- e veurwerp det gevöldj is mit 'n springstóf en ómplóf bie verstuuering of aanraking
- Raod
Dit waord wuuert van vreugeroet neet gebroek veur 'n mien wo me kaolen oete gróndj haoltj; det is 'n "koel".
- Aafbraeking
- mien
- Aafleijinge
- mienboew, mienevaeger, mienwirker
- eiermien, goldjmien, kaolemien, kopermien, landjmien, staotsmien, zaatmien, zieëmien, zilvermien
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | mien | miene | mienen | |
| IPA | /mì:n/ | /mí:ne/ | /mí:nen/ | ||
| dim. | sjrif | mienke | mienken | mienkes | |
| IPA | /mì:n̥kʲe/ | /mì:n̥kʲen/ | /mì:n̥kʲes/ | /mì:n̥kʲez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
[2]
Eigenaam[bewirk]
Lemma[bewirk]
Mien v /mìn/
- (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur vrouwlje (in gebroek toet ±1925)
- Raod
Wie alle eigename sjrieve v'r "Mien" mit 'n houflètter.
- Aafbraeking
- Mien
- Verwantje wäörd
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 44.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | Mien | Mienne | Miennen | |
| IPA | /mìn/ | /mìne/ | /mìnen/ | ||
| dim. | sjrif | Mientje | Mientjen | Mientjes | |
| IPA | /mìɲ̊ce/ | /mìɲ̊cen/ | /mìɲ̊ces/ | /mìɲ̊cez/ | |
- Raod
Bakkes sjrief 't mieëvaad es Miene.
In anger spraoke[bewirk]
- Nederlandjs: Wilhelmina v
Bezittelik veurnaamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
mien /mìn/
- Aafbraeking
- mien
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
mien /mì:n/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van miene
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van miene
- Aafbraeking
- mien