moetjing

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

moetjing m of v /mucɪŋ/

  1. (ajerwèts) 'nen houp mit hoesheljiken aafval, hout, assen en angeren aafval
Aafbraeking
  • moet-jing
Verwantje wäörd
Zagswies
  • get oppe moetjing goeaje
  • zeuken inne moetjing

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif moetjing
IPA /mucɪŋ/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif moetjing
IPA /mucɪŋ/