nerve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

nerve /nǽrve/

  1. (euvergenkelik) emes oppe stang jage, emes aanhajendj vervaele wodoor d'r kwaod wuuert
Aafbraeking
  • ner-ve
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif nerf nerfs nerf nerve nerven nerf nerve nerven nervendj
IPA /næ̀r̥f/ /næ̀rv/ /næ̀r̥fs/ /næ̀rvz/ /næ̀r̥f/ /næ̀rv/ /nǽrve/ /nǽrven/ /næ̀r̥f/ /næ̀rv/ /nǽrve/ /nǽrven/ /nǽrveɲɟ/
vergangen tied sjrif nerfdje nerfdjen nerfdjes nerfdje nerfdjen nerfdje nerfdjen nerfdje nerfdjen nerfdje nerfdjen generf
IPA /næ̀rvɟe/ /næ̀rvɟen/ /næ̀rvɟes/ /næ̀rvɟez/ /næ̀rvɟe/ /næ̀rvɟen/ /næ̀rvɟe/ /næ̀rvɟen/ /næ̀rvɟe/ /næ̀rvɟen/ /næ̀rvɟe/ /næ̀rvɟen/ /ɣə'næ̀r̥f/ /ɣə'næ̀rv/
gebi-jjendje wies sjrif nerf! nerve-v'r nerftj!
nerf!
IPA /næ̀r̥f/ /næ̀rv/ /nǽrvever/ /næ̀r̥fc/
/næ̀r̥f/
/næ̀rvɟ/
/næ̀rv/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif nerve nerven generf ó nerve nerven nerventaere nerventaeren generve generven
IPA /nǽrve/ /nǽrven/ /ɣə'næ̀r̥f/ /ɣə'næ̀rv/ /nǽrve/ /nǽrven/ /nǽrven̥'tɛ̀:re/ /nǽrven̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'nǽrve/ /ɣə'nǽrven/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

nerve ó /nǽrve/

  1. (gerundium) gerundium II van nerve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ner-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif nerve nerven
IPA /nǽrve/ /nǽrven/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif nerve nerven
IPA /nǽrve/ /nǽrven/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

nerve /nǽrve/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van nerve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van nerve
Aafbraeking
  • ner-ve

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

nerve /nǽrve/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van nerf
Aafbraeking
  • ner-ve