Naar inhoud springen

opsplitse

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich splits get op mer ich splits get op det ich get opsplits ich höb get opgesplits
IPA /ɪç spl̥ɪts çæd 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ç spl̥ɪts çæd 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ç çæd 'ɒpspl̥ɪts/ /ɪç‿œ̽b̥ çæd ɒpɣ̊əspl̥ɪts/

opsplitse /ɒpspl̥ɪtse/

  1. (euvergenkelik) get gans verdeilen in klènder óngerdeil
  2. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur opspliete
Raod

De beteikenis "opspliete" is nuuj.

Aafbraeking
  • op-split-se
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opsplits opsplits opsplits opsplitse opsplitsen opsplits opsplitse opsplitsen opsplitsendj
IPA /ɒpspl̥ɪts/ /ɒpspl̥ɪdz/ /ɒpspl̥ɪts/ /ɒpspl̥ɪdz/ /ɒpspl̥ɪts/ /ɒpspl̥ɪdz/ /ɒpspl̥ɪtse/ /ɒpspl̥ɪtsen/ /ɒpspl̥ɪts/ /ɒpspl̥ɪdz/ /ɒpspl̥ɪtse/ /ɒpspl̥ɪtsen/ /ɒpspl̥ɪtseɲɟ/
vergangen tied sjrif opsplitsdje opsplitsdjen opsplitsdjes opsplitsdje opsplitsdjen opsplitsdje opsplitsdjen opsplitsdje opsplitsdjen opsplitsdje opsplitsdjen opgesplits
IPA /ɒpspl̥ɪdzɟe/ /ɒpspl̥ɪdzɟen/ /ɒpspl̥ɪdzɟes/ /ɒpspl̥ɪdzɟez/ /ɒpspl̥ɪdzɟe/ /ɒpspl̥ɪdzɟen/ /ɒpspl̥ɪdzɟe/ /ɒpspl̥ɪdzɟen/ /ɒpspl̥ɪdzɟe/ /ɒpspl̥ɪdzɟen/ /ɒpspl̥ɪdzɟe/ /ɒpspl̥ɪdzɟen/ /ɒpɣ̊əspl̥ɪts/ /ɒpɣ̊əspl̥ɪdz/
gebi-jjendje wies sjrif splits op! splitse-v'r op splitstj op!
splits op!
IPA /spl̥ɪdz ɒp/ /spl̥ɪdz ɒb/ /spl̥ɪtsever ɒp/ /spl̥ɪtsever ɒb/ /spl̥ɪdzɟ ɒp/
/spl̥ɪdz ɒp/
/spl̥ɪdzɟ ɒb/
/spl̥ɪdz ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opsplitse opsplitsen opgesplits ó opsplitse opsplitsen opsplitsentaere opsplitsentaeren opgesplitse opgesplitsen
IPA /ɒpspl̥ɪtse/ /ɒpspl̥ɪtsen/ /ɒpɣ̊əspl̥ɪts/ /ɒpɣ̊əspl̥ɪdz/ /ɒpspl̥ɪtse/ /ɒpspl̥ɪtsen/ /ɒpspl̥ɪtsen̥'tɛ̀:re/ /ɒpspl̥ɪtsen̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əspl̥ɪtse/ /ɒpɣ̊əspl̥ɪtsen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opsplitse ó /ɒpspl̥ɪtse/

  1. (gerundium) gerundium II van opsplitse
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-split-se

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opsplitse opsplitsen
IPA /ɒpspl̥ɪtse/ /ɒpspl̥ɪtsen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opsplitse opsplitsen
IPA /ɒpspl̥ɪtse/ /ɒpspl̥ɪtsen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opsplitse /ɒpspl̥ɪtse/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opsplitse (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opsplitse (in naevezats)
Aafbraeking
  • op-split-se
Variaasje