Naar inhoud springen

pötter

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

pötter m (Nederlands: putter, distelvink, drinker, stevige drinker, capuchon)

Sinneniem
Verbuging

pötters, pötterke


'ne pötter

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

pötter m /pœtər/

  1. (veugel) Carduelis carduelis: 'n klein, bóntjgekluuerdje vink die veure zank döks gehaje wuuert in kuuetjes
Aafbraeking
  • pöt-ter
Synoniem
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pötter pötters
IPA /pœtər/ /pœtər̥s/ /pœtərz/
dim. sjrif pötterke pötterken pötterkes
IPA /pœtə̽r̥kʲe/ /pœtə̽r̥kʲen/ /pœtə̽r̥kʲes/ /pœtə̽r̥kʲez/
dat. sjrif pötter pötters
IPA /pœtər/ /pœtər̥s/ /pœtərz/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk