pap

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

pap m (Nederlands: vader, pa)

Sinneniem
Verbuging

—, pepke

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

pap v (Nederlands: pap)

Verbuging

—, pepke


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pap m /pap/

  1. (synoniem) (femielje) anger waord veur vader
Raod

't Waord "pap" is pas vanaaf de fieërtiger jaore te huueren in Mofert; daoveur zag m'n ummer "vader". 't Is allewiel 'ne minder formele vorm veur "vader".

Nao 't waord "pap" wuuert ummer mannelik verweze, boete wen 't allein wuuert veuraafgegange door e bezittelike veurnaamwaord; dan wuuert ónziejig verweze nao 't waord:

  • Miene leve pap, mer oos pap.
Aafbraeking
  • pap
Zagswies
  • d'n Ermen hals dae hie pap hètj! = 't Is zwaor óm hie vader te zeen!

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pap pappe pappen
IPA /pap/ /pab/ /papə/ /papən/
dim. sjrif pepke pepken pepkes
IPA /pæpkʲe/ /pæpkʲen/ /pæpkʲes/ /pæpkʲez/
dat. sjrif pap pappe pappen
IPA /pap/ /pab/ /papə/ /papən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


'nen tejjer pap

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pap v /pap/

  1. (aeteswaar) 'n saort aete gemaak mit mèlk en meis gebónje mit mael
Aafbraeking
  • pap
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • bóttermèlkse pap: pap gemaak mit bóttermèlk
  • emes/get meug zeen wie kaaj pap: gans klaor zeen mit emes/get
  • 't zaat neet inne pap verdene: min verdene (kwa loean)

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pap pap
IPA /pap/ /pab/ /pap/ /pab/
dim. sjrif pepke pepken pepkes
IPA /pæpkʲe/ /pæpkʲen/ /pæpkʲes/ /pæpkʲez/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


[bóttermèlkse pap]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

pap /pap/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van pap (de aeteswaar)
Aafbraeking
  • pap