piemmele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

piemmele /píme̽le/

  1. (óneuvergenkelik) óndudelik, nötteloos prulwerk oetveure
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) zich ónaangenaam vervaelendj gedrage
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief piemele.

Aafbraeking
  • piem-me-le
Samestèlling
Zagswies
  • ligke/zitte te piemmele: zich ónaangenaam vervaelendj gedrage

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif piemmel piemmels piemmeltj piemmele piemmelen piemmeltj piemmele piemmelen piemmelendj
IPA /pímel/ /pímel̥s/ /pímelz/ /pímeʎ̥c/ /pímeʎɟ/ /píme̽le/ /píme̽len/ /pímeʎ̥c/ /pímeʎɟ/ /píme̽le/ /píme̽len/ /píme̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif piemmeldje piemmeldjen piemmeldjes piemmeldje piemmeldjen piemmeldje piemmeldjen piemmeldje piemmeldjen piemmeldje piemmeldjen gepiemmeldj
IPA /pímeʎɟe/ /pímeʎɟen/ /pímeʎɟes/ /pímeʎɟez/ /pímeʎɟe/ /pímeʎɟen/ /pímeʎɟe/ /pímeʎɟen/ /pímeʎɟe/ /pímeʎɟen/ /pímeʎɟe/ /pímeʎɟen/ /ɣə'pímeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif piemmel! piemmele-v'r piemmeltj!
IPA /pímel/ /píme̽lever/ /pímeʎ̥c/ /pímeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif piemmele piemmelen gepiemmel ó piemmele piemmelen piemmelentaere piemmelentaeren gepiemmele gepiemmelen
IPA /píme̽le/ /píme̽len/ /ɣə'pímel/ /píme̽le/ /píme̽len/ /píme̽len̥'tɛ̀:re/ /píme̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'píme̽le/ /ɣə'píme̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

piemmele ó /píme̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van piemmele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • piem-me-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif piemmele piemmelen
IPA /píme̽le/ /píme̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif piemmele piemmelen
IPA /píme̽le/ /píme̽len/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

piemmele /píme̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van piemmele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van piemmele
Aafbraeking
  • piem-me-le

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

piemmele /píme̽le/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van piemmel
Aafbraeking
  • piem-me-le