Naar inhoud springen

plege

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

plege /pl̥è:ʝe/

  1. (modaal) (ajerwèts) gewuuen zeen get te doon
  2. (synoniem) anger waord veur begaon (get oetveure)
Aafbraeking
  • ple-ge
Variaasje
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif pleeg pleegs pleeg plege plegen pleeg plege plegen plegendj
IPA /pl̥è:ç/ /pl̥è:ʝ/ /pl̥è:çs/ /pl̥è:ʝz/ /pl̥è:ç/ /pl̥è:ʝ/ /pl̥è:ʝe/ /pl̥è:ʝen/ /pl̥è:ç/ /pl̥è:ʝ/ /pl̥è:ʝe/ /pl̥è:ʝen/ /pl̥è:ʝeɲɟ/
vergangen tied sjrif pleegdje pleegdjen pleegdjes pleegdje pleegdjen pleegdje pleegdjen pleegdje pleegdjen pleegdje pleegdjen gepleeg
IPA /pl̥è:ʝɟe/ /pl̥è:ʝɟen/ /pl̥è:ʝɟes/ /pl̥è:ʝɟez/ /pl̥è:ʝɟe/ /pl̥è:ʝɟen/ /pl̥è:ʝɟe/ /pl̥è:ʝɟen/ /pl̥è:ʝɟe/ /pl̥è:ʝɟen/ /pl̥è:ʝɟe/ /pl̥è:ʝɟen/ /ɣə'pl̥è:ç/ /ɣə'pl̥è:ʝ/
gebi-jjendje wies sjrif pleeg! plege-v'r pleegtj!
pleeg!
IPA /pl̥è:ç/ /pl̥è:ʝ/ /pl̥è:ʝever/ /pl̥è:çc/
/pl̥è:ç/
/pl̥è:ʝɟ/
/pl̥è:ʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif plege plegen gepleeg ó plege plegen plegentaere plegentaeren geplege geplegen
IPA /pl̥è:ʝe/ /pl̥è:ʝen/ /ɣə'pl̥è:ç/ /ɣə'pl̥è:ʝ/ /pl̥è:ʝe/ /pl̥è:ʝen/ /pl̥è:ʝen̥'tɛ̀:re/ /pl̥è:ʝen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'pl̥è:ʝe/ /ɣə'pl̥è:ʝen/
Raod

Wied ieëre zag me neet "pleegdje" en "gepleeg", meh "plach(te)" en "geplach".

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

plege ó /pl̥è:ʝe/

  1. (gerundium) gerundium II van plege
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ple-ge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif plege plegen
IPA /pl̥è:ʝe/ /pl̥è:ʝen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif plege plegen
IPA /pl̥è:ʝe/ /pl̥è:ʝen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

plege /pl̥è:ʝe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van plege
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van plege
Aafbraeking
  • ple-ge