Naar inhoud springen

prengel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

prengel m /pr̥ǽŋel/

  1. (liefdeil) 'ne stieve piezzel; d'n toestandj worin de piezzel stief is
  2. 'nen diekke stek veur mit te houwe
  3. (euverdrechtelik) 'ne manskaerel dae neet zoea gezwank is
  4. (euverdrechtelik) 'ne manskaerel dae hieël waes is en taengewirk
Aafbraeking
  • preng-el
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zoea stief wie 'ne prengel: hieël stief

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif prengel prengele prengelen
IPA /pr̥ǽŋel/ /pr̥ǽŋe̽le/ /pr̥ǽŋe̽len/
dim. sjrif prengelke prengelken prengelkes
IPA /pr̥ǽŋe̽l̥kʲe/ /pr̥ǽŋe̽l̥kʲen/ /pr̥ǽŋe̽l̥kʲes/ /pr̥ǽŋe̽l̥kʲez/
dat. sjrif prengel prengele prengelen
IPA /pr̥ǽŋel/ /pr̥ǽŋe̽le/ /pr̥ǽŋe̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]