rook

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

rook m /rò:k/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑rwien
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • rook
Zagswies
  • Dae rook van e kestieël hawwe ze-n allang taenge de gróndj mótte goeaje.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rook reuk
IPA /rò:k/ /rò:g/ /rø̀:kʲ/ /rø̀:gʲ/
dim. sjrif reukske reuksken reukskes
IPA /rø̀:kskʲe/ /rø̀:kskʲen/ /rø̀:kskʲes/ /rø̀:kskʲez/
dat. sjrif rook reuk
IPA /rò:k/ /rò:g/ /rø̀:kʲ/ /rø̀:gʲ/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

rook /ró:k/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van ruke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van ruke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van ruke
Aafbraeking
  • rook