Naar inhoud springen

rwien

Van Wiktionary

'n rwien

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

rwien v /rwì:n/ > /rwìn/

  1. e boewwerk det veur e deil ingekraak, vervallen of aafgebraoken is
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief ruïne.

Aafbraeking
  • rwien
Synoniem
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Die hawwen allang mitte boeldozer euvere rwien mótte varen en noe boewe die det weer ram op.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rwien rwienerwienen
IPA /rwì:n/ /rwí:ne//rwí:nen/
dim. sjrif rwienkerwienken rwienkes
IPA /rwì:n̥kʲe//rwì:n̥kʲen/ /rwì:n̥kʲes//rwì:n̥kʲez/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rwien rwiennes
IPA /rwìn/ /rwìnes//rwìnez/
dim. sjrif rwienkerwienken rwienkes
IPA /rwìn̥kʲe//rwìn̥kʲen/ /rwìn̥kʲes//rwìn̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]