Naar inhoud springen

hok

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

hok ó (Nederlands: hok)

Verbuging

hök/hokke, hökske


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hok ó /hɒk/

  1. 'n plaats of e gebuuwke wo vaerevieë, knien of anger klènder bieëster gehaje waere, ummer gemaak van hout
  2. (euverdrechtelik) 'n duuster berging
  3. (euverdrechtelik) 'n ellenjig, klei, vervallen hoes
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veur 't gebuuwke van 'nen hóndj; det is 'n "hónjskoeaj".

Aafbraeking
  • hok
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 162.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hok hokker
IPA /hɒk/ /hɒg/ /hɒkər/
dim. sjrif hökske höksken hökskes
IPA /hœkskə/ /hœkskən/ /hœkskəs/ /hœkskəz/
dat. sjrif hok hokker
IPA /hɒk/ /hɒg/ /hɒkər/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: hok
  • Nederlandjs: hok(nl:) ó


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

hok ... op /hɒk/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van ophokke (in houfzats)
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van ophokke (in houfzats)
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van ophokke (in houfzats)
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van ophokke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van ophokke
Aafbraeking
  • hok
Variaasje


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hok ó /hɔk/

  1. hok

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: hok hokken
dim.: hokje hokjes